Droomreis naar de Malediven

Op 22 december 2006 vertrekken we richting het oosten met als reisdoel de eilandjes
Kunfunadhu (Soneva Fushi) en Lankanfushi (Soneva Gili) op de Malediven.

Atollen en riffen

De Malediven liggen 670 km ten zuidwesten van Sri Lanka. Van de 1190 eilandjes
zijn er 201 bewoond en ongeveer 90 gereserveerd voor toeristen.
De eilanden liggen in groepjes verspreid over een gebied van 90.000 vierkante kilometer.
Slechts drie procent van de Malediven bestaat uit land. Het totale landoppervlak
bedraagt daardoor maar 300 vierkante kilometer.

De eilanden zijn gegroepeerd in 26 atollen: ringen van vulkanische eilandjes, omgeven door
een ringrif. Veel eilanden hebben zelf ook weer een huisrif.
Het water tussen het land en het rif is de lagune.
De stranden zijn van het zuiverste koraalzand. Er is geen spoortje geel of zwart zand te bekennen.
Bergen en rivieren komen op de Malediven niet voor.

Dreiging

Volgens voorspellingen gaan de Malediven hun laatste 50 jaar in.
Het smelten van de ijskappen kan voor de Malediven namelijk desastreuze gevolgen hebben.
De meeste eilanden liggen gemiddeld niet hoger dan anderhalve meter.
Over twintig jaar kunnen al veel eilanden verdwenen zijn. President Gayoom vraagt
regelmatig aandacht voor de gevolgen van de klimaatsverandering en heeft samen
met Australië een evacuatieprogramma bedacht.

Cultuur en bevolking

De nationale cultuur en natuur worden op de Malediven zoveel mogelijk beschermd. Toeristen worden door de regering strikt gescheiden gehouden van de bevolking: er zijn eilanden voor de bevolking en speciale toeristeneilanden. Tijdens een dagexcursie kun je een eiland van de bevolking bezoeken,
maar overnachten is uitsluitend op de toeristeneilanden en op het "hoofdstadeiland" Malé toegestaan.
Alle inwoners van het land zijn moslim (soenniet, want andere stromingen zijn niet toegestaan).
Honden zijn om religieuze redenen verboden.

De hoogste straf die een Malediviër kan krijgen, is verbanning naar een afgelegen eiland voor een aantal jaren. In onze oren klinkt dit geweldig ;-)
De bevolking van de Malediven spreekt Dhivehi, een Indo-Iraanse taal met wortels in het Sanskriet.
Het schrift, Taan, wordt van rechts naar links geschreven en bestaat uit een magisch ogende reeks overhellende krullen.
De Malediven staan op nummer één van de wereld-echtscheidingenlijst en merkwaardig genoeg eindigen ook erg veel huwelijken van stellen die de Malediven voor hun huwelijksreis bezoeken in een scheiding.

Een eiland, een resort

Voor de toeristische eilanden geldt dat er slechts één hotel of resort is per eiland. De helft van de resorts is in handen van buitenlanders (Europeanen). Zij huren het eiland voor een periode van maximaal 21 jaar, maar het blijft altijd eigendom van de staat. Per periode wordt er gekeken of de huur wordt voortgezet of niet.

De Reis

Na negen uur vliegen, landen we in Colombo (Sri Lanka). Vervolgens vliegen we in een uur
en een kwartier door naar Malé, de hoofdstad van de Malediven.
Het is hier vier uur later dan in Nederland. Op Fushi en Gili, de resorts die wij gaan bezoeken, 
wordt daar nog een uur bij opgeteld, zodat er langer van de zon genoten kan worden.

In Malé worden we opgewacht door twee mannetjes, de "Soneva Senior Airport Representatives",
die ons een verfrissend serehdoekje en een flesje gekoeld water aanbieden. We worden met een
busje naar de wachtruimte voor het watervliegtuig gebracht en krijgen daar een mangococktail
en wederom de verfrissingdoekjes, die we de rest van de week bij aanvang van iedere maaltijd,
inclusief ontbijt, zullen tegenkomen.

Vanuit het watervliegtuigje maken we foto’s van het schitterende waterlandschap onder ons.
Overal zien we witblauwe pannenkoekjes in zee liggen, soms met veel, maar vaker met
nauwelijks begroeiing. Het zand is witter dan wit, de zee turkoois.

We landen, na nog eens vijf minuten gevlogen te hebben, naast het groene eiland Kunfunadhu
bij een ponton met daarop het bordje “Fushi International Airport”.
Humor hebben ze hier in ieder geval :-)

Met een bootje gaan we verder. Aan boord moeten we onze schoenen inleveren.
Die verdwijnen in een katoenen tasje met daarop de tekst: “No news, no shoes”.
Op Fushi (en uiteraard ook op Gili) loopt iedereen op blote voeten. Ook nette kleren lijken taboe.
We krijgen een kokosnoot met een rietje en varen af op een, naar het lijkt, onbewoond eiland.
Hier worden we voorgesteld aan onze 'Miss Friday': de Japanse Natsumi.
Ze brengt ons naar onze "Deluxe Crusoëvilla".

Soneva: Intelligent Luxury

Soneva staat voor romantiek en geluk, originaliteit en oorspronkelijkheid,
milieu- en diervriendelijkheid, design en esthetiek, samengevat in de term 'intelligent luxury'.

Milieu- en diervriendelijkheid

Op zowel Fushi als Gili worden uitsluitend natuurlijke materialen gebruikt. Plastic kom je er niet
tegen, net zo min als teak en koraal. Het kraanwater kun je hier gewoon drinken.
Het wordt gewonnen uit zee.
Ook diervriendelijkheid staat voorop. Op het menu ontbreken zwangere kreeften, kaviaar
wordt niet aangeboden en kistkalveren zijn taboe. Nacht- en ochtendvissen is hier niet mogelijk.
In de villa ligt een groen boekje met de huispolitiek wat betreft milieubewustzijn en dierenwelzijn.
Op het eiland zie je een enkele frangipaneboom en bougainville, maar in principe worden er
alleen planten gepoot, die hier van nature voorkomen, ook al wil hier veel meer gedijen.

Flora en Fauna

Kokospalm, breadfruit, banyan (ficus) en bamboe komen van nature op de eilanden voor.
Bomen en planten die het ook goed doen, zijn bougainville, oleander, frangipani, hibiscus,
banaan, mango, papaya, cassave, limoen en guave.

Grote dieren vind je niet op de Malediven. Wel gekko's, agamen, heremietkreeftjes en kraaien.

Romantiek en geluk

Zowel op Fushi als op Gili staat het geluksgevoel van de gast centraal. Het personeel is
altijd vriendelijk en doet er werkelijk alles aan om je verblijf zo relaxt mogelijk te maken.
Zo worden de gordijnen ’s avonds voor je gesloten en ’s morgens geopend en wordt zelfs
je dynamo ’s avonds op je fiets gezet en er ’s morgens weer afgehaald.
De dikke kussens worden ’s morgens in de strandstoelen gelegd en bij regen binnengehaald.

De poort van de voortuin sluiten, betekent dat je niet gestoord wilt worden.
De schoonmakers (die twee keer per dag komen) slaan dan jouw villa over.
Iedere gast krijgt op Fushi een gratis massage in de Six Senses Spa.

Heel leuk zijn de cadeautjes en attenties die voor je klaarstaan,
nadat je een middagje op pad bent geweest.
Dat varieert van een schaal met zoete hapjes en taartjes, tot een fotolijstje
met een foto van je huisje en met kerst zelfs een schitterend fotoplakboek van
handgeschept papier. Wat is het hier zalig!!

Groen

Het eerste resort dat we bezoeken, Soneva Fushi, ligt op het groene eiland Kunfunadhu.
Het eiland is één groene jungle van kamerplanten. Het is anderhalve kilometer lang en
400 meter breed. Er zijn 65 villa’s en er werkt 500 man personeel.

Onze Villa: originaliteit en oorspronkelijkheid

Onze villa ligt in een bosje direct aan het strand.

Onze achtertuin is ons privé-strandje met een hangmat en twee ligstoelen met dikke kussens.
Het witte zand doet bijna pijn aan je ogen.

Natsumi geeft ons in onze villa een korte uitleg. De villa is schitterend ingericht,
er is geen tv (no news, no shoes) en er staat een fles champagne klaar.
De villa is van alle gemakken voorzien en de kasten zijn voor een deel gevuld
met dingen die je wel eens nodig zou kunnen hebben, zoals twee paraplu’s, 2 föhns,
wierook, allerlei soorten douche en body benodigdheden, flessen water en regenkleding.

De badkamer is in feite half in de achtertuin en half binnen en bevat een bad,
twee wastafels, twee douches en een toilet. Boven is er een tweede toilet.
Je kunt hier letterlijk douchen onder de sterrenhemel.

De slaapkamer is boven. Als je een terracotta ster op je bed legt, geef je aan dat je bed die dag niet verschoond hoeft te worden. Op verzoek kun je andere kussens en matrassen krijgen, te kiezen uit een kussen- en matrassenmenukaart.

Het grote dakterras bij de slaapkamer bevat een enorme loungehoek, overdekt met een rieten kap en voorzien van subtiele sfeerverlichting en fan. Een palm hangt schuin over het terras heen.

Eten en drinken

Meer dan 90 procent van alle goederen moet worden geïmporteerd. Dit gebeurt 's nachts en je
merkt daar werkelijk helemaal niets van.
Over het strand lopen we in enkele minuten naar het hoofdrestaurant. We bestellen een naar eigen smaak belegde pizza die in de houtoven wordt gebakken.

Eten doe je hier natuurlijk buiten, met de voetjes in het zand. De konijnen rennen rond de tafeltjes.
Het konijn komt hier oorspronkelijk niet voor, maar is door één van de stafleden ooit meegenomen.
Het geïmporteerde konijn bleek echter zwanger te zijn en van het een kwam het ander.

Bij de saladebar hebben we enorm veel keus uit lekkere dingetjes.
Wat Els echter voor guacamole aanzag, bleek wasabi te zijn: oeps!
Ook de toetjes zijn hier overweldigend. Heel veel soorten ijs, tot en met geitenkaas-basilicumijs.

Dineren kan à la carte in het hoofdrestaurant. Alles smaakt hier even verfijnd.

Een bezoekje aan het toilet van het restaurant is zeer de moeite waard. Wat is dat mooi!!!
Het ontbijt is overweldigend: allerlei soorten broodjes, kazen (drie soorten brie), yoghurt en
toebehoren zoals zaden, ontbijtgranen, muesli’s, pitten en nootjes.
Daarnaast kun je uit verschillende sappen, groentes, salades, fruit en jammetjes kiezen.
Er is kerststol en lekkere zelfgemaakte muesli met appel en noten.
Alle warme dingen, zoals ei en pannenkoekjes zijn op bestelling, zodat het warm blijft.

De lunch bestaat uit sushi en salades en als hoofdgerecht roergebakken groente met noodles en
veel peper, knoflook en gember en de vaste combinatie ketjap-oestersaus-nampla.
's Avonds een Aziatisch buffet & barbecue: heerlijke curry’s en de Thaise kok maakt speciaal
voor ons 'khao pad'.

Me Dhuniye Restaurant

We krijgen broodjes met zongedroogde tomatenpesto, pompoensoep, een bordje met een ontvelde tomaat, salade en zoete geitenkaaskoriandersorbet op een toastje.
Het hoofdgerecht bestaat uit curry uit Sri Lanka.

We maken een mini-sunsetje mee en drinken een margarita in de loungebar
bij het Me Dhuniye restaurant.

Fietsen over Fushi

De fietsen fietsen een beetje gek, maar het voldoet. De kwaliteit van de fiets, het links rijden, de overstekende kippen en de paden van zand zijn even wennen. Onderweg zien we een agame, we passeren de organic garden met het organic restaurant en de tennisbanen (gratis, alleen voor de ballenjongen moet je betalen) ;-) We rijden langs de openluchtcinema en stoppen even bij de
Six Senses Spa en de gym, waar een erg aardige mevrouw uit Sri Lanka ons rondleidt.
De gym is verlaten, heerlijk koel en heeft als uitzicht de groene jungle.
We horen relaxmuziek en er brandt wierook. Ook aan het strand staan massagetafels.

Via een wirwar van kleine paadjes fietsen we naar Turtle Beach, waar geen turtle te bekennen is.
We gaan aan het eind van de jeti (steiger) zitten, maar het is er uitgestorven.
Je hoort hier het ruisen van de zee en verder helemaal niets.
We fietsen naar de champagnebar die over het water ligt en vergapen ons aan grote blauwe parrotvissen, lichtblauwe vissen en een school vissen met daar doorheen zwemmend twee zwartpuntrifhaaien. Ook zwart-gele vissen dienen zich aan.
Je kunt dit vanaf de steiger zien, want het water is hier nog geen meter diep.

Plotseling horen we gekrijs. Achter ons fladderen vliegende vossen van boom tot boom.
Deze vleermuissoort doet zich tegoed aan de vruchten die in de bomen groeien.
We proberen niets te missen en onze aandacht te verdelen tussen de krijsende vleren en de
snackende rifhaaien. Wat is het hier geweldig!!

Wandelen over het strand

We fietsen over kronkelpaadjes naar Dolphin Beach, waar we over het strand lopen,
maar waar nu geen dolfijn te bekennen is.

We zien twee zwartpuntrifhaaien vlak voor onze voeten in het ondiepe water.
Een felblauwe vis komt met zijn vinnen boven water. Langs de vloedlijn liggen mooie stukjes koraal
en passeren heremietkreeftjes, gekko’s en krabbetjes. We komen een grote krab tegen die we op
de foto zetten, terwijl de tas met filmcamera overspoeld wordt door een golf :-(

Kerst op Fushi

De dag voor kerst betrekt het lelijk. Plotseling breekt in de namiddag de hemel open en volgt
een urendurende tropische regenbui.

We vermaken ons echter prima aan de bar op het strand en bestellen een perfecte margarita
in een erg leuk glaasje met kronkelsteel. De temperatuur blijft tropisch en ondanks de regen
loopt iedereen nog steeds op blote voeten.

De Zweedse eigenaresse, Eva, is een kerstboom aan het versieren.
Als we terugrennen door de regen naar ons huisje, hangt er een groen kersttakje en een houten kerstboompje aan de deur. De zorgen die we ons maakten om de kussens in de ligstoelen, bleken overbodig: de kussens zijn keurig op tijd voor ons opgeborgen.
Aan het begin van de avond gaan we naar de cocktailparty in het restaurant.
We beginnen met een soort glühwein. Daarna volgt champagne naturel of champagnecocktail.
Een leeg glas is hier absoluut taboe, je wordt constant bijgevuld.
De mensen die hier achter de bar werken, komen bijna allemaal uit Sri Lanka, want de Malediviërs mogen, vanwege hun geloof, geen alcohol schenken.
We maken kennis met Richard, de general manager en met de financieel manager,
Rajeev Chatterjee, die uit India komt. De sfeer is gezellig. Er zijn allerlei hapjes.
De eigenaar en zijn vrouw, Sonu en Eva (vandaar SonEva), stellen zich aan ons voor.
Gek genoeg vinden we het heerlijk om even weer wat mensen te zien,
want tot nu toe leek dit eiland uitgestorven.

Als we terugkomen in onze villa, ligt er een cadeautje: een schitterend fotoalbum van handgeschept papier en er staan zoete hapjes, zoals cake en pie.

Kookles in het Organic Garden Restaurant

Eerste kerstdag fietsen we naar de organic garden, waar we een rondleiding krijgen door de tuin.
We zien verschillende tropische gewassen zoals noni, custardappel, banaan, aloë vera, allerlei soorten kruiden en papaja. Ook de champignon”grot” krijgen we te zien.
Deze grot is nog in experimentele fase en er is een bio-wc die werkt zonder water.

In dit hippe restaurant wordt ook 'rawfood' geserveerd. Er zijn enorme banken met dikke kussens,
waar je heerlijk kunt loungen met uitzicht op de jungle om je heen en in de verte de zee.
De keuken is groot en van de modernste snufjes voorzien.

Onze privékookles begint met het omknopen van een echt Sonevaschort.

We maken dahlsoep, aardappelcurry, dahlcurry en gesauteerde kool met kokos.
De kok presenteert onze gerechtjes in mooie pannetjes met basmatirijst, chutney en papadums.

Zeer voldaan vertrekken we weer op onze fietsjes, twee Sonevaschorten en een hoop
aantekeningen rijker.

Tsunami

Op tweede kerstdag is de herdenkingsceremonie voor de tsunami van twee jaar geleden.
De herdenking vindt plaats in het stafdepartement, een dorpje voor het personeel in het midden
van het eiland. De tv zendt beelden uit en er wordt 1 minuut stilte gehouden om 10.23,
het moment waarop de ramp plaatsvond.
Het wordt zeer gewaardeerd dat er gasten aanwezig zijn bij de plechtigheid.

Snorkelles

Op tweede kerstdag hebben we een afspraak met de Duitse Anke bij het Diving Center.
Anke is de huisbioloog van Fushi. Alleen op de zes punten rond het eiland waar een ster
in zee staat, mag je naar het rif. Dit is om beschadigingen te voorkomen.

We zien al meteen veel gekleurde vissen: vlindervissen, bicolor- en blueparrotvissen,
unicornfish, bluesurgeonfish, longnose butterflyfish, mashed bannerfish, moonish idol, red
snapper, clown triggerfish, zeeanemoon, drie soorten zeesterren en de gevaarlijke reuzeclam
die, als hij dichtklapt met je hand erin, je laat verdrinken.

Verder zien we zeekomkommer, zeeheremiet, een zwarte sponsslak, zee-egels, koralen,
clams, sterkoraal en wonder boven wonder een zeeschildpad.

Na ruim een uur snorkelen, gaan we bij de champagnebar aan land en
lopen we over het strand naar het Diving Center terug.
Behalve snorkellesjes geeft Anke ook lezingen over het rif.
Als we een lezing van haar bezoeken, zijn we de enige gasten en
geeft ze ons uitgebreid informatie.

Cocktailparty op de Zandbank

Vanaf de jeti varen we naar de zandbank waar Richard, de resortmanager, een champagne-
cocktailparty houdt. De volledige staf is aanwezig, inclusief Sonu en Eva en ook Anke, de biologe.

Er is livemuziek, een seafood barbecue en een standje met crostini en dipjes.

Na een paar uur wordt het donker en keren we met een speedboot terug.

Titan Trigger Fish

We gaan nog een rondje snorkelen en nemen onderwaterfoto’s van de felgekleurde visjes.
Plotseling worden we belaagd door een Titan Triggerfish. Eerst lijkt het alsof hij komt
poseren voor de foto, maar dan valt hij ons drie keer aan.
We zwemmen snel de andere kant op. 
Diezelfde middag is het weer raak, maar nu bij ons eigen strandje.
Els wordt al snel belaagd door twee Titan Triggerfish. Dat betekent snel achteruitspartelen,
bakken met water binnenkrijgen, maar uiteindelijk proestend ontsnappen.

Dat Titan Triggerfish niet zulke lieverdjes zijn,
is ook te lezen in de anekdote over Trevor

Afscheid van Fushi

Het afscheidsdiner heeft Natsumi voor ons gereserveerd
in het Organic Garden restaurant.
Er naartoe fietsen, in het donker door het soms losse zand,
is al een spannende onderneming op zich.

Het restaurant ziet er sprookjesachtig uit. We bestellen de bietjescombinatie:
gekonfijte bietjes, bietjesijs en biet met geitenkaasijs.
Als amuse een bevroren kruidenkaaspaté en een maitai-cocktail.
Daarna linzensoep en als hoofdgerecht canneloni van pompoen, gevuld met
pijnpitten, paddestoelen, pesto en kaas op een bedje van spinazie.
We krijgen uitleg over hoe het gemaakt is.
We willen geen toetje, maar daar willen ze niets van weten. We moeten.
De keukenmannen hebben lol en wij begrijpen er niets van.
Dan komt er een chocoladetaartje met daarop de tekst “happy weddinganniversary”.
We zijn heel erg verrast, maar laten het grootste deel van de taart bij de villa brengen.
Het bed is vanavond versierd met bloemen.

Blauw

Vanaf Fushi vliegen we naar Malé. In Malé brengt een speedboot ons naar Soneva Gili op het eiland Lankanfushi. Een kwartier later zijn we in een paradijsje beland.
Het is stralend zonnig en behoorlijk heet.
Het strand is ook hier wit, de palmbomen wuiven, de lagune is knalturkoois.

We lopen over de jeti naar onze 'Man Friday', Shamoon, die ons naar de waterbungalow brengt.
We zitten helemaal aan het eind van de jeti. Een geweldige locatie.

Zowel op Fushi als op Gili tref je de grappige waterpotten aan met de grote lepels om het zand van je voeten te spoelen.

Onze Waterbungalow: design en esthetiek

De waterbungalow is enorm, je zou bijna verdwalen.
Helemaal links is de binnenslaapkamer, dan volgt een keukentje (waarvoor?), dan een enorme
balzaal van een woonkamer waar lekkere hapjes, versgeperst sap en champagneflesje klaarstaan.

Via een venster in de vloer kunnen we de rifhaaitjes in de gaten houden ;-)

Dan volgt de hal en het laatste vertrek is een enorme badkamer met twee wastafels en toilet,
een buitendouche en een stukje omheinde privézee.

Boven is een enorm terras met buitenbed om onder de sterren te kunnen slapen.

Iedere waterbungalow heeft een eigen waterterras.
Je kunt zo de lagune in stappen om te zwemmen of te snorkelen.
Later komen we erachter dat dit niet de door ons gereserveerde bungalow is, maar een (gratis) upgrade.

Eten en Drinken

Een van de restaurants ligt over het water.

Voor het diner hebben we een ruime keuze uit het Asian Buffet met allerlei specialiteiten uit de Maledivische en Sri Lankaanse keuken. We eten een rijstvel-rol met bundelzwammen, kokosrijst
met yam en roergebakken groente en we bestellen een rode vegetarische curry (groente naar keus aanwijzen). De curry wordt aan tafel bezorgd.
We zitten buiten op het strand, voetjes in het zand. Het is hier heerlijk.

Alleen al op Gili werken 25 koks (de maximale bezetting van gasten is 130 personen).

Onderwaterachtertuin

In onze “onderwaterachtertuin” ligt een rotsblok. De waterbungalows staan in een lagune, waar
het water van een halve meter tot een meter stijgt. We besluiten het rotsblok in onze watertuin
aan een onderzoek te onderwerpen en we zien direct vier (!!) lionfish (koraalduivels) en allerlei
gekleurde vissen. Ook zijn er schitterende koralen met blauwe puntjes.
Een morene gluurt vanuit zijn holletje en veel picassotriggervissen tonen hun felle kleuren.

Robert ziet onder onze watervilla een rode octopus uit een grotje kruipen. Hij is af en toe blauw
van kleur. Er zwemmen trompet- en fluitvissen langs en ook een rifhaaitje en een waterslang
passeren ons watertuintje.
Els volgt een Picassotriggerfish naar zijn huisje van koraal, waar een schoonmaakgarnaal hem
opwacht om hem een uitgebreide poetsbeurt te geven. De lionvissen zijn brutaal en zwemmen
constant voor de camera. De neiging om een klein zetje te geven, weten we te onderdrukken.
Dat is maar goed ook, want we horen pas later over de giftigheid van deze vissen.

Plotseling pakt een grote blauwe makreel een mooi gekleurd visje.
Een leuk oranje gespikkeld koffervisje dartelt rond en een grote porcupinevis werpt ons, van
onder het rotsblok, een schuchtere, maar nieuwsgierige blik toe.
Een schuwe bruin-oranjevis wil niet graag op de foto.

Op een stuk koraal ligt een zeer giftige false-stonefish. Op deze vis kun je beter niet per
ongeluk je voet zetten. Hij behoort namelijk tot de gevaarlijkste giftige vissen.
De morene blijft in zijn holletje en twee vissen met een bruine streep proberen ons weg te jagen.
Na een hele tijd in het water geweest te zijn, is het tijd voor een hete douche en een “in villa margarita”.

Massage

Je kunt Gili niet verlaten, zonder een geweldige massage gehad te hebben. Eerst bezoeken we de sauna en daarna krijgen we een heerlijke Zweedse massage. Je kunt door het `gezichtsgat` de visjes zien zwemmen door de glazen ruit in de vloer. De massage gebeurt bij ons simultaan.
Na de behandeling krijgen we sterke zoete gemberthee in de relaxruimte.

Afscheid van Gili

Zodra de schemer invalt, gaat Robert nog wat sterfoto’s maken, terwijl hij door het water banjert.

We ontbijten de laatste ochtend om halfzeven “in villa” met eitjes, brood, toast,
jus, koffie, jam en allerlei kaasjes.

We vliegen zaterdag 30 december 2006 rechtstreeks terug naar een regenachtig Amsterdam.
Het voelt alsof we een maand zijn weggeweest.
Het was een droomvakantie om nooit te vergeten.

Els & Robert van Hall
e-mail: xipe [at] spamcop.net

Meer informatie over Soneva Fushi en Soneva Gili

Bekijk ook onze eerdere vakantienieuwsbrieven

2004
Mexico

2005
Cyprus

2006
Dominicaanse Republiek
Cuba